top of page

> JINKE

jinke

Screenshot_20211220-101642_Messenger.jpg

Geadopteerd zijn... niet altijd even simpel. Of ja, op zich is het wel simpel, maar om dit constant te moeten verantwoorden naar de buitenwereld toe, dát is niet altijd even simpel!

Mensen zijn zo nieuwsgierig, zo gefixeerd op mijn uiterlijk. Gelukkig niet alle mensen!

de grote vraag 

Zo zijn er ook nog mensen die naar mij kunnen kijken, met mij kunnen praten, met mij kunnen omgaan zonder zich af te vragen waar ik vandaan kom. Mensen die kunnen verder kijken dan mijn uiterlijk. Dat zijn degenen die ik dan ook oprecht dankbaar ben!

 

Onlangs ging ik een avondje uit eten met iemand waarmee ik al 10 jaar bevriend ben en met wie ik wel eens vaker uitga. Zoals altijd spraken we eerst af op mijn appartement om te aperitieven en wat bij te kletsen. Tijdens het praten vroeg hij plots van waar ik eigenlijk afkomstig ben, maar (echt waar!) na een fractie van een seconde verontschuldigde hij zich voor die vraag en dwong me om er niet op te antwoorden. Hij stelde ze gewoon omdat we het op dat moment hadden over iemand die ook geadopteerd was en dat deed hem denken aan het feit dat hij dat nog nooit gevraagd had aan mij.

 

Ik vond het zodanig lief van hem dat hij zich excuseerde en me dwong om hier niet op te antwoorden, dat ik die vraag voor de eerste keer in heel mijn leven met plezier heb beantwoord en hem ook heb gedwongen om te luisteren naar mijn antwoord!

 

Jammer genoeg reageert niet iedereen zo gegeneerd na het nieuwsgierig zijn van mijn afkomst, of erger nog: na het maken van opmerkingen zoals: "U spreekt al goed Nederlands!" (wat uiteindelijk wel goed bedoeld is, maar toch...), "Heb je ooit al je echte ouders ontmoet? Of ben je nog niet op zoek gegaan?", "Kan jij eigenlijk goed zien met zo'n kleine ogen?".

 

Als ik niet lach om 'grappig bedoelde opmerkingen' over Aziaten krijg ik te horen dat het maar een grapje was of dat ik maar wat gevoel voor humor moet hebben. Mensen vergeten soms dat wij Aziaten (of volgens hen 'Chinezen', omdat dat volgens hen toch allemaal hetzelfde is) dergelijke opmerkingen, grapjes of vragen minstens drie keer per jaar moeten aanhoren, terwijl zij dit misschien maar drie keer in hun leven op iemand afvuren.

Lees ook hun verhalen

bottom of page